Als er wordt gesproken over alimentatie, waar denkt u dan als eerste aan?
Alimentatie is een oud begrip. Een van de oudste wetboeken ter wereld, de Babylonische Code van Hammurabi (ca. 1780 voor Christus), bespreekt al het principe van alimentatie, de ‘partneralimentatie’ welteverstaan. Mocht een man scheiden van zijn vrouw, dan moest hij haar muntstukken betalen. De man moest daarnaast een verkregen bruidsschat teruggeven en de vrouw verkreeg de voogdij over eventuele kinderen.
In de volksmond wordt gesproken over twee vormen van alimentatie: partneralimentatie en kinderalimentatie. Juridisch gezien spreekt men over alimentatie en een voorziening in de kosten van verzorging en opvoeding van minderjarige kinderen.
Partneralimentatie
Partneralimentatie is een periodieke bijdrage in het levensonderhoud van de meest verdienende ex-partner aan de minst verdienende ex-partner. Er is tussen ex-partners een bepaalde ‘lotsverbondenheid’ tot stand gekomen waardoor ex-partners zich elkaars lot horen aan te trekken, ondanks het feit dat ze niet meer met elkaar zijn getrouwd (of een geregistreerd partnerschap hebben). Het is daarbij niet van belang of iemand ‘schuld’ heeft aan het einde van de relatie. Dit in tegenstelling tot sommige andere landen.
Er zijn een aantal voorwaarden aan partneralimentatie verbonden. Zo dient de alimentatiegerechtigde alleenstaand te zijn en is de hoogte van de alimentatie afhankelijk van de draagkracht aan de zijde van de alimentatieplichtige. De methode om de draagkracht uit te rekenen is in de TREMA normen alimentatie berekening vastgelegd. Verder is uiteraard van belang of de alimentatiegerechtigde wel behoefte heeft aan een bijdrage.
Er is nooit 100% zekerheid of de alimentatiegerechtigde de vastgestelde alimentatie over de gehele duur ook daadwerkelijk ontvangt. Er kunnen zich namelijk oorzaken voordoen waardoor de alimentatie stopt of verlaagd wordt. Om er zeker van te zijn dat de alimentatie over de hele periode wordt ontvangen, zijn verschillende opties mogelijk. Bijvoorbeeld het afkopen van de partneralimentatie of het afsluiten van een verzekering. Wij kunnen u daarbij adviseren zodat u zeker weet dat u krijgt waar u recht op heeft.
Kinderalimentatie
De ouders zijn verantwoordelijk voor de verzorging en opvoeding van hun kinderen. Indien ouders uit elkaar gaan, houden zij die verantwoordelijkheid. Vaak wordt één van de ouders hoofdverzorger en betaalt de andere ouder aan die ouder een (maandelijkse) bijdrage. Voor het bepalen van de hoogte van de kinderalimentatie spelen met name de volgende factoren een rol: verblijfplaats kind(eren), leeftijd kind(eren), inkomen ouders en eventuele schulden. Ook hier wordt vaak gebruik gemaakt van de TREMA normen alimentatie berekening. Partijen (en de rechter) zijn echter vrij om af te wijken van het resultaat van de door hen gebruikte berekeningen overeenkomstig het rapport, omdat de in het rapport opgenomen normen geen recht vormen. Als uitgangspunt geldt dat een kind er na de echtscheiding financieel zo min mogelijk op achteruit mag gaan. Wij kunnen met inachtneming van deze factoren een berekening uitvoeren en in overleg met u een bijdrage vaststellen die voor uw situatie het meest geschikt (en haalbaar) is.
Het betalen van kinderalimentatie staat los van het ouderlijk gezag en omgang. De alimentatieplicht blijft in beginsel bestaan, ook wanneer de alimentatieplichtige ouder niet belast is met het ouderlijk gezag en/of geen omgang heeft met het kind.